اموزش ساخت ماکت با برش لیزری
بسیاری از طرحها را میتوان با استفاده از نرمافزار Google Sketchup به صورت سهبعدی مدلسازی کرد؛
کاری که دانشجویان معماری در سراسر جهان انجام میدهند.
با کمک گرفتن از چنین نرمافزارهایی، دانشجویان معماری میتوانند طرحهایی پر از جزئیات را به صورت سهبعدی و در مقیاس واقعی طراحی کنند.
علی رغم وجود نرمافزارهای رندرینگ قدرتمند (مانند V-Ray) که این مدلهای مجازی را به تصاویری واقعگرایانه تبدیل میکنند،
بعضی اوقات لازم است تا ماکت فیزیکی از طرح نیز وجود داشته باشد تا بتوان آن را به شکل ملموستری به مشتریها یا اساتید نشان داد.
نرمافزارهایی مانند Autodesk AutoCAD این قابلیت را به شما میدهند تا مدلهای مجازی را در مقیاس دلخواه وارد دنیای واقعی کنید.
در این مقالهی آموزشی، مراحل ساخت یک ماکت فیزیکی را به صورت مرحله به مرحله شرح میدهد.
طرح اولیهی این بنا با استفاده از نرمافزارهای اولیهای که در آن زمان در دسترس بود ایجاد شد و بعد با استفاده از AutoCad تغییراتی در آن اعمال و در بالاخره با Sketchup نهایی شد.
بعد از اتمام طراحی، با استفاده از V-Ray رندرهایی زیبا از طرح ساخته شد.
اما با این حال، هنوز لازم بود تا ماکت فیزیکی آن نیز ساخته شود.
با اندازهگیری ابعاد بخشهای مختلف طرح در نرمافزار Sketchup و کشیدن این طرحها در نرمافزار دو بعدی AutoCAD، می توانید ماکت را با استفاده از برش لیزری بسازید.
دستگاه برش لیزری میتواند چند صد قطعه را در عرض چند دقیقه برش بزند.
این مقاله مقدمهای دربارهی نحوهی ساخت ماکت از مدلهای سهبعدی است که میتواند برای آن دسته از افرادی که هنوز با برش لیزری آشنا نیستند و همچنین برای کسانی که صرفاً کنجکاوند که معمارها امروزه چگونه ماکتسازی میکنند مفید باشد.
مرحلهی اول:
توجه:
فرض این مقاله این است که مخاطبین با مدلسازی سهبعدی Google Sketchup و طراحی دوبعدی Autodesk AutoCAD آشنایی دارند.
در این مقاله نمیتوان توضیح داد که این بنا چطور به صورت سهبعدی مدلسازی شده زیرا خودش بحث بسیار مفصلی است.
در این مقاله صرفاً به این خواهیم پرداخت که مدل سهبعدی چگونه به طرحی دو بعدی و سپس ماکت فیزیکی تبدیل میشود.
تصاویری که میبینید از محیط Sketchup و همینطور عکسهای رندر شده توسط V-Ray و Photoshop را نشان میدهند.
این عکسهای خیلی گویا و زیبا هستند اما هنوز ما به مدل فیزیکی نیاز داریم تا سایرین بتوانند بهتر طرح را لمس کنند.
ما همیشه طرحها را در نرمافزار در مقیاس واقعی میکشیم.
یعنی اگر دیواری در واقعیت قرار است ۵/۲ متر ارتفاع داشته باشد، در نرمافزار هم آن را با همین ارتفاع رسم میکنیم.
حتی اگر قرار باشد برای ماکت از مقیاس ۸/۱ استفاده شود که ارتفاع دیوار ۳۰ سانتیمتر میشود.
زمانی که طرح در مقیاس واقعی کشیده شده باشد، میتوان آن را با تغییر مقیاس کلی در نرمافزار با هر اندازهی دلخواهی پرینت گرفت یا برش زد.
مرحلهی دوم: اندازهگیری سطوح مدل
زمانی که مدلسازی سهبعدی تمام شد، لازم است تا سطح هر یک از قطعات در نرمافزار دو بعدی AuotoCAD پیاده شود.
تمام قطعات مدل که با چشم قابل رویت هستند باید در مقیاس واقعی اندازهگیری شوند.
هر یک از قطعات سقف، دیوار، کف، ستون، تیر و غیره به یک تکهی پازل تبدیل میشوند.
سپس هر یک از این قطعات روی یکدیگر سوار میشوند تا ماکت نهایی ساخته شود.
ما باید هر کدام از این قطعات پازل را بسازیم.
برای این کار باید ابعاد دقیق هر سطح را با استفاده از ابزارهای tape measure یا dimension در Sketchup اندازهگیری کنیم.
مجدداً باید این نکته را بگوییم که از یکی از قطعات سقف به عنوان نمونه استفاده میکنیم و رنگ آن را فقط برای وضوح بیشتر قرمز کرده ایم.
بسته به قطعهای که در حال اندازهگیری آن هستید، میتوانید زاویهی دید نسبت به آن را در نرمافزار تغییر دهید.
نمایی که در تصویر میبینید، نمایی است که از بالا گرفته شده زیرا کل قطعه را پوشش میدهد.
قطعهای که در حال اندازهگیری ابعادش هستیم، با رنگ قرمز مشخص شده است اما بقیهی مدل هم در تصویر قابل مشاهده است.
در تصویر آخر، سایر قطعات را پنهان کردیم تا قطعهی موردنظر بهتر معلوم شود.
با استفاده از ابزار dimension میتوانید خیلی سریع ابعاد هر یک از قطعات را بدست بیاورید.
مرحلهی سوم: پیادهسازی دوبعدی در AutoCAD
اکنون که ابعاد قطعه ثبت شد، لازم است تا آن را در نرمافزار دوبعدی AutoCAD پیاده کنیم.
تنظیم دقیق قطعه در CAD بسیار مهم و ضروری است.
دستگاه برش لیزری که ما از آن استفاده میکنیم از کدهای رنگی برای برش استفاده میکند؛
خطوط قرمز در CAD به دستگاه میگویند که این مناطق را باید کامل برش بزند و خطوط آبی مناطقی را مشخص میکنند که دستگاه باید حکاکی کند.
همچنین، خطوط باید پیوسته باشند تا دستگاه بتواند آنها را بخواند.
دستگاههای مختلف برش لیزری ممکن است از این رنگها استفاده نکنند و فرآیند برش میتواند از دستگاهی به دستگاه دیگر متفاوت باشد.
ما اطلاعات مربوط به دستگاه خودمان را ذکر میکنیم و شاید دستگاه شما نیز مشابه همین باشد.
ما ابعاد قطعهی اندازهگیری شده را در cut layer و با رنگ قرمز پیاده کردیم.
اول باید خطوط را ایجاد کرد و بعد رنگ آنها را تغییر داد.
ما دو لایه ایجاد کردیم، یکی قرمز (لایه برش) و دیگری آبی (لایهی حکاکی).
در تصاویر میتوانید مراحل مربوط به تنظیمات layer properties manager را مشاهده کنید.
قطعهی سقف باید برش بخورد و به همین دلیل آن را با رنگ قرمز مشخص کردهایم.
زمانی که میخواهید خروجی بگیرید میتوانید مقیاس دلخواهتان را برای برش انتخاب کنید.
تصویر نهایی، مرحله مربوط به انتخاب مقیاس را نشان میدهد.
از آنجایی که طرح در مقیاس اصلی کشیده شده بود، کاربر باید آن را در مقیاس مورد نظر کوچک کند.
توجه: لازم است تا گزینههای plot with plot styles و plot object lineweights را غیرفعال کنید زیرا در غیر اینصورت برش به درستی انجام نمیشود.
مرحلهی چهارم: سایر قطعات مدل
در این تصاویر چند قطعهی دیگری را میبینید که بعد از اندازهگیری در Sketchup در CAD به صورت دوبعدی پیادهسازی شده است.
تصویر نهایی، پایهی بنا را نشان میدهد.
این قطعه نشان میدهد که دیوارها، ستونها و غیره کجا قرار میگیرند.
پلان بنا روی سطح با رنگ آبی مشخص شده و دستگاه لیزر آن را روی ماکت حک خواهد کرد.
بعد با استفاده از این پلان حکشده، به راحتی میتوان فهمید که قطعات کجا باید قرار بگیرند.
این کار باعث میشود تا در زمان صرفهجویی شود.
در قطعهی مربوط به «پایه» کل قطعات مدل را میتوانید ببینید؛
محل دیوارهای داخلی و خارجی، خطکشی پارکینگ و همچنین پلههای بیرونی.
مرحلهی پنجم: ساخت مدل فیزیکی
این تصویر زمانی گرفته شده که لایهی کف و دیوارهای بیرونی به یکدیگر چسبانده شده و دیوارهای داخلی نیز نصب شدهاند.
دیوارهای داخلی که به رنگ سفید هستند با لیزر برش نخوردند بلکه به صورت دستی آماده شدند.
در تصاویر به ترتیب میتوانید مراحل ساخت طبقهی اول و دوم را ببینید.
استفاده از گونیا در هنگام چسباندن قطعات، به شما این امکان را میدهد که از قائم بودن دیوارها بر سطح مطمئن شوید.
از چسبی استفاده کنید که سریع خشک شود و شما را قادر سازد تا سرعت شما را بالا ببرد.
اگر قطعات را با ترتیب خاصی برش نزنید، ممکن است بعداً دچار سردرگمی شوید.
با این حال، هر زمان که احساس سردرگمی کردید به مدل سهبعدی نگاه کنید.
دو تصویر آخر به خوبی قطعهی سقفی را که اندازهگیری کردیم و برش زدیم نشان میدهد.
مرحلهی ششم: ماکت را تکمیل کنید
این تصاویر، ماکت نهایی را نشان میدهند.
ما از فیبر خاکستری برای ساخت ماکت استفاده کردیم که در نهایت لایهای از روغن برزک را روی آن اعمال شده است.
یک قطعه به رنگ مشکی هم در ماکت مشاهده میشود که در مدل سهبعدی اصلی وجود نداشته.
این قطعه با دست بریده شده و از جنس چوب است.
برای پوشش پنجرهها که به صورت دستی آماده شدهاند از استات استفاده شده و برای درزهای پنجره نیز چوب باس به کار رفته است.
مرحلهی هفتم: ماکت برش خورده
در نهایت، تصاویری از ماکت برشخوردهای که قبلاً برای همین مدل درست کرده بودیم برای شما آوردهایم.
این ماکت نیز با استفاده از برش لیزری ساخته شده و ابعاد آن حدوداً ۴۵ در ۲۰ در ۱۵ سانتیمتر (طول، عرض، ارتفاع) است.
مادهی مورد استفاده برای ساخت این ماکت فوم PVC سفید است که با چسبهای Weld-On روی هم سوار شدهاند.
در نهایت، کل ماکت را با استفاده از اسپری سفید براق رنگ کردیم.
از مراحل ساخت این ماکت عکسی وجود ندارد اما دقیقاً شبیه به مراحلی بودند که در این مقاله مشاهده کردید.
همان مدل سهبعدی را برداشتیم و بخشبندی کردیم.
بعد اندازهی هر یک از قطعهها را محاسبه و در نرمافزار دوبعدی پیاده کردیم و در نهایت ماکت را ساختیم.
- به این مطلب امتیاز دهید :